استیضاح وزیر نیرو به کجا رسید؟ / مردم همچنان در بیبرقی و بیآبی
نمایندگان با بیش از ۱۰۰ امضا استیضاح عباس علیآبادی، وزیر نیروی دولت چهاردهم را کلید زدند، شاید تا هغته های آینده با اعلام وصول استیضاح دولت مجبور به انتخاب یک وزیر دیگر خواهد شد.

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ چندی پیش بیش از ۱۰۰ نماینده مجلس شورای اسلامی طرح استیضاح عباس علیآبادی، وزیر نیرو را امضا و کلید زدند؛ اقدامی که میتواند بهزودی دولت را ناچار به انتخاب گزینهای دیگر برای این وزارتخانه کند. در حالی که علیآبادی در ابتدای کار با ارائه برنامههایی توانسته بود اعتماد نمایندگان را جلب کند، امروز بسیاری از همان وعدهها محقق نشده و همین مسئله زمینهساز افزایش انتقادات از عملکرد او شده است.
وعدههای تکراری وزارت نیرو
اخلاقی امیری در همین زمینه میگوید: مسئله ناترازی انرژی سالهاست که کشور را درگیر کرده و وزارت نیرو تاکنون در حل آن موفق نبوده است. وزیر نیرو سال گذشته وعده داده بود که خاموشیها کنترل خواهد شد، اما نهتنها این وعده محقق نشد، بلکه بیعدالتی در توزیع انرژی نیز افزایش یافته است.»
او تأکید میکند که استیضاح وزیر نیرو اینبار با حمایت بیش از ۱۰۰ نماینده همراه شده و این نشاندهنده جدیت مجلس در پیگیری ماجراست.
بیپاسخ ماندن نمایندگان
علیآبادی بارها به کمیسیونهای مختلف دعوت شد اما نتوانست پاسخ روشنی به سوالات نمایندگان ارائه کند. این در حالی است که مردم در حوزههای انتخابیه نیز خواستههای حداقلی خود را بیپاسخ دیدهاند. صمصامی در گفتوگو با خبرنگار ما گفت: وزیر نیرو نه در جلسات پاسخگوست و نه در میدان عمل؛ طفرهرفتن از مسئولیت قابل پذیرش نیست و تغییر مدیریتی ضرورتی اجتنابناپذیر است.
ریشه بحران در کجاست؟
اصلیترین دلیل استیضاح وزیر نیرو، بحران ناترازی برق است؛ بحرانی که دیگر صرفاً یک اصطلاح مهندسی یا محدود به تابستانهای داغ نیست، بلکه به معضلی ساختاری و چندلایه بدل شده است. رشد شتابان مصرف، فرسودگی نیروگاهها، وابستگی به سوختهای فسیلی، ضعف در توسعه انرژیهای تجدیدپذیر و مدیریت نادرست مصرف، همه و همه شکاف میان تولید و تقاضا را عمیقتر کردهاند.
خاموشیهای ناگهانی، توقف تولید در صنایع، قطعی آب در تابستان و بحران گاز در زمستان، در کنار سوزاندن مازوت و افزایش آلودگی هوا، همگی نمادی از این مدیریت ناکارآمد هستند؛ شرایطی که امنیت انرژی کشور را در معرض تهدید جدی قرار داده است.
وزیر بر لبه تیغ استیضاح
علیآبادی که از دولت سیزدهم بر مسند وزارت نیرو تکیه زده، نهتنها نتوانسته اعتماد اولیه مجلس را حفظ کند، بلکه امروز در برابر انتقادهای گسترده حتی از سوی جریانهای حامی دولت قرار گرفته است. اشتباهات محاسباتی او در مدیریت بحران انرژی، از جمله ماجرای خاموشیهای گسترده، بر دامنه نارضایتیها افزوده است.
این روزها دیگر صدای اعتراض تنها از سوی اصلاحطلبان شنیده نمیشود؛ بلکه بسیاری از اصولگرایان نیز نسبت به ادامه حضور او در دولت تردید دارند. حالا وزارت نیرو در آستانه یکی از مهمترین بزنگاههای سیاسی خود ایستاده است.
هرچند استیضاح علیآبادی هنوز به مرحله قطعیت نرسیده و امضای دوسوم نمایندگان پای آن نیست، اما بحران برق و آب هر روز پررنگتر از قبل گریبان مردم را میگیرد. مردمی که سهمشان از مدیریت ضعیف، خاموشیهای طولانی، قبضهای سنگین و آب بیکیفیت است.
سؤال ساده اما مهم اینجاست: تا چه زمانی باید هزینه سوءمدیریت را مردم از جیب و زندگی خود بپردازند؟
آیا مجلس این بار صدای واقعی جامعه را خواهد شنید، یا باز هم وعدههای روی کاغذ بر خاموشی چراغ خانهها و کارگاهها غلبه میکند؟
به نظر میرسد سرنوشت وزیر نیرو، این روزها در اتاقهای شلوغ مجلس و نگاههای سنگین مردم تعیین خواهد شد؛ وزیری که بیش از هر زمان دیگر بر لبه تیغ استیضاح ایستاده است.