اونی که قویه برنده نمیشه؛ اونی که برنده میشه قویه/ در ستایش سوئیس
شب گذشته، فوتبال، پادشاه جهان بود، دو بازی فوق تصور از اسپانیا_کرواسی و فرانسه _سوئیس، علاقه‌مندان را سیراب کرد، در اروپا به جای رونمایی از واکسن‌ها و نمایش و سخنرانی، مردم را واقعا واکسینه می‌کنند، آن‌جا جایی‌ست که از حجم خوشی‌شان ما هم حظ می‌بریم، ما خاورمیانه‌ای‌ها.
به گزارش دیده بان ایران؛ شب گذشته، فوتبال، پادشاه جهان بود، دو بازی فوق تصور از اسپانیا_کرواسی و فرانسه _سوئیس، علاقه‌مندان را سیراب کرد، در اروپا به جای رونمایی از واکسن‌ها و نمایش و سخنرانی، مردم را واقعا واکسینه می‌کنند، آن‌جا جایی‌ست که از حجم خوشی‌شان ما هم حظ می‌بریم، ما خاورمیانه‌ای‌ها.
اما چرا فوتبال؟ تمام دنیا میگن فرانسه سوئیس رو میبره. (سابقه تیم‌ها، توانایی بازیکن و مربی، قهرمان جهان بودن فرانسه و...) اما یهو سوئیس میاد و خلاف تصور گل اول بازی رو میزنه و یک نیمه از گلش محافظت میکنه. همه فکر میکنن فرانسه نیمه دوم اوضاع رو درست میکنه که یهو یه پنالتی برای سوئیس گرفته میشه.
بازیکن پشت توپ باور نمیکنه که واقعا میتونن قهرمان جهان رو حذف کنن و توپ رو خوب نمیزنه و دروازبان توپ رو میگیره و به یک باره امید به امید فرانسه سرازیر میشه. اونا میگن آره همینه ما قهرمان جهانیم و میتونیم هر تیمی رو ببریم و دو گل پشت سر هم به سوئیس میزنن و جلو می‌افتن. حالا سوئیس نا امید بازی رو ادامه میده تا گل سوم فرانسه تیر خلاصی به پیکر بی جان سوئیسی‌ها باشه.
ده دقیقه آخر بازی سوئیس برای حفظ آبرو بازی میکنه و جرقه امید. گل دوم و فقط یک گل تا تساوی. حالا امید برمیگرده و سوئیس گل تساوی رو خیلی شیک دقیقه ۹۰ میزنه و بازی میره وقت‌های اضافه و پنالتی. همه پنالتی‌ها رو گل میکنن و پنالتی آخر فرانسه امباپه (به اعتقاد خیلی‌ها بهترین بازیکن سال‌های آینده دنیای فوتبال) و یک نجات از آخرین تلاش برای نگه داشتن امید از دروازبان سوئیس؛ و تمام. قهرمان جهان به سوئیس (به ظاهر یکی از ساده‌ترین تیم‌های صعود کرده در مرحله یک هشتم) باخت.
به قول بکن باور: اونی که قویه برنده نمیشه؛ اونی که برنده میشه قویه. با احترام به تیم قویه سوئیس!
