توئیت بازی خبرنگاران فارس،تسنیم و خراسان کار دست ایران می دهد؟ /العربیه: ببینید روزنامهنگاران ایرانی میگویند انفجار نفتکشها در خلیجفارس کار نیروهای وابسته به ایران بوده!
انتشار اخبار انفجار بندر الفجیره و بازتاب شتابزده آن توسط برخی از رسانه های داخلی مانند المیادین موجب شد رسانه های سعودی بر اساس پیش فرض های از پیش تعیین شده انگشت اتهام را به سمت کشورمان بگیرند. موضوعی که یک آسیب بزرگ به منافع ملی به شمار می آید. طبعا انتشار توئیت ها و تهدیدها از سوی برخی خبرنگاران بر خلاف منافع ملی و موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران در قبال آرامش منطقه خاورمیانه است این اظهارات بیش از هر چیز به متشنج تر شدن اوضاع کمک کرده و به نوعی حرکت در جبهه دشمنان ایران است

حسین دلیریان تا چندی پیش دبیر بخش دفاعی و جانشین مدیرکل سیاسی خبرگزاری تسنیم بود و حالا در توییترش خودش را دبیر پیشین این بخش تسنیم معرفی کرده اما العربیه او را به خبرگزاری فارس پیوند داده.
دلیریان هم با هشتگ #فجیره توییت کرده «اگر کافه بههم بخورد برای همه میخورد؛ نمیدونم آیا این ضربالمثل را شنیدید یا نه اما حال روز این روزای برخیها مصداق این ضربالمثل است.»
خوشوقت از مدیران وزارت ارشاد و فرزند عزیزالله خوشوقت، حوزوی مشهور، هم توییت کردهبود: «دو فروند از هفتفروند کشتی تجاری و نفتکش منفجرشده در فجیره، متعلق به سعودی اند. انفجارها بسیارحسابشده و حامل پیام بودهاند. امارات تحمل استمرار چنین عملیاتی را ندارد و به زانو در خواهد آمد.در منطقه، همه باید بتوانند زندگی کنند خصوصا ایران! »
خوشوقت در کامنتی بر همین توییتاش نوشته: «یمن را ببینید! وقتی خاکاش را به توبره میکشند، باید انتظار چنین واکنشهایی را هم داشته باشند. بعید نیست کار انصارالله باشد؛که دوستدار مخلص ایراناند.»
حامد رحیمپور از تحریریه روزنامه اصولگرای خراسان هم توییت کرده: « همه گزینههای ما روی میزند،هم بندر ینبع زده شد،هم بندر فجیره، دو بندری که قراره جایگزین نفت ایران باشند! چنان هم خوردن خودشون نفهمیدن از کجا خوردن!»
بنابر گزارش دیده بان ایران در ماجرای بند الفجیره برخی فعالان سیاسی و رسانه ای در داخل ایران، از حمله به نفتکش ها استقبال کردند. تا بدین جای کار نظر شخصی شان است و از این رو اشکال خاصی ندارد ولی برخی از همان ها با منتسب کردن حملات به "جریان مقاومت"، ایران را به طور غیر مستقیم متهم کردند.
این اتهام زنی داخلی، نهایت نفهمیدن مقوله منافع و امنیت ملی است. حتی اگر کشوری چنین کاری کند که نمی آید بگوید کار من بوده است، آن وقت عده ای در داخل ذوق زده می شوند و جو می دهند! به نظر می رسد ما همچنان باید مواظب خرابکاری های غضنفرهای داخلی باشیم؛ همان هایی که ملت ایران هزینه ندانم کاری هایشان را می دهد.