دختران معترض افغانستانی چگونه شناسایی و کشته می‌شوند؟/ زنان عضو نیروهای امنیتی دوره اشرف غنی، علیه زنان معترض برای طالبان جاسوسی می‌کنند
بازداشت تمنا پریانی، پروانه ابراهیم‌خیل، مرسل عیار، عالیه عزیزی و...ده‌ها تن دیگر از بانوان در کابل و بلخ که چندین هفته از بازداشت آنها می‌گذرد، بنا بر خبرهای چند زن جاسوس همکار نیروهای امنیتی دولت امارت اسلامی صورت گرفته است. ریاست استخبارات گروه طالبان به استثنای یک تعداد خانم‌ها، همه کارمندان زن در امنیت ملی را به سر کار بازگردانده است. همه روزه این کارمندان زن حتی حاضری هم دارند و فعالیت می‌کنند. گویا از جانب گروه طالبان وعده حقوق نیز برایشان داده شده است تا از این زنان در میان مردم و قشر روشنفکر به نفع خود استفاده کنند.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ بازداشت تمنا پریانی، پروانه ابراهیم‌خیل، مرسل عیار، عالیه عزیزی و...ده‌ها تن دیگر از بانوان در کابل و بلخ که چندین هفته از بازداشت آنها می‌گذرد، بنا بر خبرهای چند زن جاسوس همکار نیروهای امنیتی دولت امارت اسلامی صورت گرفته است.
بنابر گزارش دیده بان ایران؛ صدای افغانستان در گزارشی نوشت: این زنان جاسوس که به نفع امارت اسلامی طالبان در میان زنان فعالین مدنی و معترض حضور دارند، در گذشته هم با امنیت ملی حکومت پیشین در ارتباط بودند و بعد از سقوط کابل به‌دست گروه طالبان به نفع این گروه فعالیت‌های‌شان را آغاز کردند .
ریاست استخبارات گروه طالبان به استثنای یک تعداد خانم‌ها، همه کارمندان زن در امنیت ملی را به سر کار بازگردانده است. همه روزه این کارمندان زن حتی حاضری هم دارند و فعالیت می‌کنند. گویا از جانب گروه طالبان وعده حقوق نیز برایشان داده شده است تا از این زنان در میان مردم و قشر روشنفکر به نفع خود استفاده کنند.
بازداشت زنان معترض در بلخ و در این اواخر بازداشت زنان در کابل نیز نتیجه فعالیت‌های
همین زنانی است که به نفع استخبارات طالبان کارهای‌شان را از سر گرفته‌اند. همچنان گفته‌هایی هم وجود دارد که موسسات و زنان فعال سابق، در حوزه حقوق زنان امروز در خفا تبدیل به مشاورین حقوق زنان برای طالبان شده‌اند .
این نهادها که به حلقه مافیایی قدرت زنان معروف‌اند، دوست ندارند زنان دیگری بیرون از حاکمیت منافع‌شان برای توده عظیم زنان بیکار فقیر و تحت خشونت فعالیت و اعتراض کنند. یکی از بانوان با نام مستعار سهیلاجان، می‌گوید؛ با یک همکارم از موسسه‌ای به تماس شدند و گفتند بیایید که به "هوتل برگ سبز" در شهر نو کابل یک برنامه است برای همبستگی زنان، وقتی آنجا رفتیم یک خانم نمی‌دانم اسمش چی بود، کاکر تخلص می‌کرد. آمد جلوی کمره(دوربین)حمایت خود را از طالب‌ها اعلان کرد! ما متعجب شدیم. به رسم اعتراض برامدیم، بعد با یکی از کارمندان تلوزیون می‌خواستم دوباره در این مورد صحبت کنم و بگویم که ما را به بهانه برنامه حمایت و همبستگی زنان دعوت کردند، اما حالا چنین برنامه‌ای است. ولی طالب‌ها مرا تهدید کردند. من واقعآ ترسیدم. از آنجا تاکسی گرفتیم. تا سرک دوم تایمنی طالب‌ها مرا تقیب کردند. ما خود در کوچه دیگری زدیم. پیدایمان نکردند. همان وقت متوجه شدیم که این موسساتی که هنوز در کابل فعالیت دارند، جاسوسی زنان را برای طالبان می‌کنند.
خانم دیکری از معترضین هم با نام مستعار مریم می‌گوید: مدت بیشتر از یک ماه قبل، از سوی تعدادی از فعالین مدنی و فعالین حقوق زنان و یک شبکه جامعه مدنی یک چت گروپ
را ساختیم. خواستیم برای به‌دست آوردن حقوق زنان اعتراض کنیم. بنا شد دست به یک اعتراض در مقابل وزارت امر بالمعروف بزنیم و همه دور هم جمع شدیم. در هنگام اعتراض ناگهان یکی از ملاهای طالبان در میان ما پیدا شده و مانع برگزاری این دادخواهی شد. در ان روز تمنا پریانی و پروانه ابراهیم‌خیل هم همراه ما بودند. وقتی ما قبول نکردیم موبایل خود را از جیب خود در آورد و اسکرین چت‌های گروه دادخواهی ما که هر کدام نظری داشتیم و آنجا پیام گذاشته بودیم را نشان داد. برای ما آن ملای قوماندان طالب گفت که اگر این محل را ترک نکنید به جرم پروپاگند و بدنام سازی امارت اسلامی همه تان را زندانی می‌سازیم! همین بود که چند دقیقه‌ای نگذشته، این تظاهرات ما برهم خورد. همه به طرف خانه‌های خود فرار کردیم. من انگاه دانستم که در میان ما جاسوسان طالب خیلی‌ها زیاد هستند. تصمیم گرفتم تا زمانی‌که این جاسوسان را شناسانی نکنیم، من در هیچ برنامه شان شرکت نکنم. همان روز من آن چت گروپ را ترک کردم.
بازداشت شصت بانوی نعترض در مزارشریف، ده‌ها تن دیگر نظیر عالیه عزیزی که تا هنوز زنده و مرده آنها گم است. یا خبرنگارانی چون آقایان حسرت و حجاب از داخل تلویزیون آریانا نیوز و مرسل عیار فعال مدنی از جمع بانوان معترض کابل، فیاض غوری فعال مدنی از ولایت هرات، موسی شاهین آواز خوان در هرات و در مسیر خروج از کشور، بازداشت پدر مرسل عیار توسط طالبان و بازداشت خانم
دکتر زهرا بانوی معترض دیگر و ده‌ها بازداشت دیگر که صورت گرفته، همه با کمک این جاسوسان خودفروش بوده و سبب شده تا ده‌ها خانواده به ماتم نشیند. بسیار این نفرات که این جاسوس‌ها به طالب سپردند، بشدت شکنجه شده و بسیارشان مثل ده دختر از جمع معترضان در مزارشریف کشته شدند. بسیار دیگر تا هنوز ناپدید هستند. چقدر یک انسان باید پست و حیوان صفت باشد که خون و جان دوستان خود را بفروشد.
گروه‌های مافیایی قدرت در افغانستان، تعدادی از اولین گروه‌های اعتراضی را با همکاری گروه طالبان با پول تطمیع و به بیرون مرزها فرستادند، ولی آنانی‌که تمکین نکرده و تطمیع نشدند، اکنون آنان را یا با کمک همین جاسوس‌ها، جایشان را یافته، می‌کشند، یا دستگیر و بندی می‌کنند و یا غیر مستقیم تهدید و منزوی می‌سازند.
به تازگی چندین تن از زنان کارمندان امنیت ملی با ارسال پیامی به یکی از خبرگزاری‌ها، از حکومت طالبان شکایت داشته و نوشته‌اند؛
از روز اول برای ما گفته بودند که بالای وظایف تان برگردید. وعده سپردند که حقوق مارا نیز به شکل نورمال پرداخت می‌کنند. ولی از مدت چهار ماه به اینسو، به هیچ زن کارمند استخبارات ( امنیت ملی ) گروه طالبان معاش نداده‌اند. این برخوردشان مامورین زن در استخبارات را با چالش‌های زیادی روبرو ساخته تا آنجا که با ارسال پیامی خبرگزاری‌ها
خواهان پاسخگویی مسوولین طالبان شده‌اند. اما باید پرسید در این چند ماه وظیفه این زنان در امنیت ملی چی بوده است؟ آیا بدون معاش و مفت، همنوعان، هم‌جنس‌ها و وطنداران خود را به طالب فروخته و حالا پی معاش هستند؟ اگر نه در حکومت طالب برای زنان در استخبارات کدام وظیفه دیگر هم آیا هست؟
زندانی ساختن تمنا و پروانه صدمه سخت روحی بر فضای جرات و اعتراض دختران و بانوان معترض وارد کرده است! قابل ذکر است که در ماه‌های گذشته نیز بیش از ۵۰ تن از زنان معترش در شهر مزار شریف ترور شده‌اند. هیچ گروهی هم مسولیت آن را بدوش نگرفته است. ولی دوستان بانوان ترور شده که خود در معرض خطر هستند، در شبکه‌های مجازی می‌گویند که طالبان زنان معترض را به بهانه‌های مختلفی توسط جاسوسان زن همکار خود، شناسایی و ترور می‌کنند.
