چپی که دیگر چپ ها را فروخت، درگذشت/ درباره امیر حسین فطانت، روشنفکر چپی که او را با نام کرامت دانشیان، خسرو گلسرخی و گارسیا مارکز می شناسیم!

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ امیرحسین فطانت در کلمبیا درگذشت. فطانت که از جمله چپ های روشنفکر و مخالف شاه محسوب می شد نقش مهمی در دستگیری کرامت‌الله دانشیان و خسرو گل سرخی شاعر و از فعالان سیاسی چپ‌گرا و از مبارزان شناخته‌شده قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران ایفا کرد. 

دانشیان در دادگاهی به همراه خسرو گلسرخی به اعدام محکوم میشود. در جریان دادگاه، نام فطانت به عنوان نفر سیزدهم و «فرد فراری» اعلام شد تا امکان هرگونه اقدام و افشای تبانی او با ساواک ناممکن شود.  امیرحسین فطانت خود را «خائن» نمی‌دانست و می‌گفت از هیچ چیز پشیمان نیست، با این حال می‌گوید هرگز تصور نمی‌کرده این دستگیری منجر به اعدام کسی شود.

بنابر گزارش دیده بان این؛ کتاب «یک فنجان چای بی موقع - ردپای یک انقلاب» علاوه بر زندگی پر نشیب و فراز نویسنده به شرح جزئیات این ماجرای تاریخی می‌پردازد.

ترجمه "گزارش یک آدم‌ربایی" و "خاطرات روسپیان سودازده من" هر دو از گابریل گارسیا مارکز از کارهای فطانت هستند.

ماجرا چه بود؟

پرونده اتهام گلسرخی و کرامت دانشیان مربوط می‌شد به طرحی برای ربودن ولیعهد و ترور خانواده سلطنتی.

دهم مهرماه سال ۱۳۵۲ سازمان اطلاعات و امنیت در اطلاعیه‌ای خبر داد ۱۲ نفر را که برای انجام سوء قصد علیه خانواده سلطنتی برنامه‌ریزی کرده بودند، بازداشت کرد؛ خسرو گلسرخی، کرامت‌الله دانشیان، طیفور بطحایی، عباسعلی سماکار، رضا علامه‌زاده، رحمت‌الله جمشیدی، شکوه فرهنگ‌رازی، ابراهیم فرهنگ‌رازی، مریم اتحادیه، مرتضی سیاهپوش، منوچهر مقدم سلیمی و فرهاد قیصری.

در همان اطلاعیه آمده بود که آنها قصد داشتند در فستیوال کودک در سال ۱۳۵۲، فرح دیبا (همسر شاه) یا رضا پهلوی (پسر شاه) را به گروگان گرفته و شعار و مطالبه‌ی آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی را مطرح کنند.

در جریان محاکمات دستگیرشدگان در دادگاه اول، ۷ نفر به اعدام (گلسرخی، دانشیان، سلیمی، بطحائی، سماکار، علامه زاده، جمشیدی)، دو نفر به پنج سال حبس (اتحادیه، سیاهپوش) و سه نفر به ۳ سال حبس (میرزادگی، فرهنگ، قیصری) محکوم می‌شوند. این همان دادگاهی معروفی است که خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان، در آن از عقاید خود دفاع می‌کنند.

هر چه که بود، در این پرونده دو نما تا ابد ماندگار شد، یکی دفاعیات گلسرخی در دادگاه که همان زمان با سانسور از تلویزیون پخش شد و بعد‌ها سه بار دیگر، یک‌بار در ۲۹ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ و دو بار دیگر در سال‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۷ پخش شد. و دیگری خیانت «امیر حسین فطانت». 

فطانت حالا در کلمبیا در گذشته؛ اما در تاریخ ادبیات ایران با ترجمه آثار گابریل گارسیا مارکز مانند  "گزارش یک آدم‌ربایی" و "خاطرات روسپیان سودازده من" شناخته می شود.