بهروز وثوقی بازداشت شد

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛  روزنامه اطلاعات: دوشنبه ۶ اردی‌بهشت ۱۳۵۵ در گزارشی نوشت: بهروز وثوقی هنرپیشه سینما امروز  به اتهام ایراد ضرب به مرتضی خاکی خبرنگار عکاس روزنامه اطلاعات و تخریب دوربین، بی‌سیم و اتومبیل روزنامه اطلاعات به پاسگاه ژاندارمری رودهن فراخوانده شد و مامورین پس از بازجویی از وثوقی او و پرونده‌اش را به دادسرای دماوند که پاسگاه ژاندارمری رودهن در حوزه قضایی آن قرار دارد فرستاده‌اند.

از سویی امروز به دستور دادستان تهران، پزشک قانونی به بیمارستان مدائن رفت و پس از معاینه مرتضی خاکی که شب یک‌شنبه این هفته هنگام بازگشت از یک ماموریت خبری در جاده هراز از سوی بهروز وثوقی و هم‌دستانش مورد ایران ضرب قرار گرفته و اینک در وضع بحرانی به سر می‌برد، برای او طول درمان موقت نوشت. پزشک قانونی نظر داد که مرتضی خاکی فعلا پنج روز تحت مراقبت‌های پزشکی دقیق باقی بماند تا پس از این مدت طول درمان قطعی با توجه به وضع جسمی وی تعیی شود..

بر اساس این نظر پرونده جداگانه‌ای در تهران تشکیل و به آقای مطهری دادیار شعبه ۵ دادسرای تهران ارجاع شد. دادیار دادسرای تهران از پزشکان قانونی خواست تا با مطالعه رادیوگرافی‌های تهیه‌شده از مرتضی خاکی میزان دقیق ضایعات وارده به وی را گزارش دهند.

 بازجویی در بیمارستان

امروز هم‌چنین مامورین پاسگاه ژاندارمری رودهن در بیمارستان مدائن از مرتضی خاکی بازجویی کردند و وی که به سختی قادر به تکلم بود جزئیات حادثه را برای‌شان شرح داد:

از ماموریت تهیه عکس و خبر جست‌وجو برای پیدا کردن اتومبیل مهندس ابتهاج بازمی‌گشتیم، وقتی از آخرین تونل مسیر آمل به تهران نزدیک امامزداه هاشم خارج شدیم، با یک اتومبیل ژیان که با کوه تصادف کرده بود برخورد کردیم. راننده اتومبیل حامل ما ترمز کرد و وسیله نقلیه در ۲۰-۳۰ متری ژیان متوقف شد. من بلافاصله پایین آمدم و به سوی ژیان دویدم تا شروع به عکس‌برداری کنم. یک اتومبیل ب – ام – و از راه رسید و توقف کرد. عده‌ای از جمله بهروز وثوقی گفت: «عکس نگیر» پرسیدم: «چرا؟» گفت: «برای آن‌که من می‌گویم. اصلا تو کی هستی؟» گفتم: «من عکاس روزنامه اطلاعات هستم.» به محض گفتن این جمله، بهروز وثوقی و به تبعیت از او هم‌دستانش به طرف من حمله کردند و با ضربات مشت و لگد بی‌رحمانه به جانم افتادند. وجود دوربین در دست‌هایم مانع از آن بود که حتی بتوانم آن‌ها را حائل ضرباتی کنم که به سر و صورتم وارد می‌شد، ولی وقتی جانم را در خطر دیدم دوربین را رها کردم و دست‌هایم را جلوی صورت و چشمانم گرفتم. آن‌ها به قدری سریع و بی‌رحمانه مرا کتک می‌زدند که تا آقای ویژگان، خبرنگار روزنامه، و راننده رسیدند و از زیر ضربات مشت و لگد نجاتم دادند تقریبا بی‌هوش شده بودم. بعدا که در رودهن برای لحظاتی حواسم را بازیافتم متوجه شدم آن‌جا هم بهروز وثوقی و هم‌دستانش به جیپ اطلاعات حمله می‌کنند و به افراد مختلف فحش و ناسزا می‌دهند.