کیهان: سیاست خارجی در حوزه اختیارات رهبری است اما نه آنطور که ظریف گفت
یکی از مسائلی که محمدجواد ظریف در پاسخ به انتقاد نمایندگان مجلس درباره برجام مطرح کرد، یادآوری حدود و اختیارات رهبری در قانون اساسی بهویژه در موضوع سیاست خارجی بود.

به گزارش دیده بان ایران؛ به دنبال حواشی که روز گذشته پیرامون حضور محمدجواد ظریف در مجلس یازدهم رخ داد، روزنامه کیهان هم مانند روزنامه رسالت و وطن امروز و... با نگارش مطلبی در حمایت از نماینده های مجلس، علیه وزیر امور خارجه کشورمان نوشت: یکی از مسائلی که محمدجواد ظریف در پاسخ به انتقاد نمایندگان مجلس درباره برجام مطرح کرد، یادآوری حدود و اختیارات رهبری در قانون اساسی بهویژه در موضوع سیاست خارجی بود. ظریف مسئولیت سیاست خارجی ایران را برعهده رهبر انقلاب اسلامی دانست و افزود: «سیاست خارجی در قانون اساسی در حوزه اختیارات مقام معظم رهبری است و سیاستهای کلی نظام در حوزه سیاست خارجی را ایشان تعیین میکنند».
در اینکه کلیت چنین سخنی از سوی وزیر امور خارجه درست و صحیح است شکی نیست، اما نکته اینجاست که هدف او از طرح چنین مسئلهای رسیدن به این نتیجه است که «چون سیاست خارجی در حوزه اختیارات مقام معظم رهبری است، پس مسئولیت برجام هم با ایشان است».
این درحالی است که موضع رهبر معظم انقلاب از ابتدای مذاکرات تا به امروز کاملاً شفاف و روشن بوده است. اما صرفا به جهت یادآوری و نمونه، ایشان خرداد سال گذشته در جمع دانشجویان صراحتا فرمودند: «من به برجام بهصورتی که عمل و محقق شد اعتقادی نداشتم و این را به رئیسجمهور و وزیر خارجه هم گفتم».
ایشان تأکید کردند: «شما چشم و گوش دارید. نامهای که من نوشتم را ببینید. ببینید تصویب برجام چه شکلی بوده و چه شرایطی داشته است. اگر آن شرایط اعمال نشد وظیفه رهبری این نیست که بگوید برجام نباید باشد. عقیده من این است که رهبری در زمینههای اجرایی نباید ورود کند مگر جایی که به حرکت کلی انقلاب مربوط است.»
رهبر معظم انقلاب همچنین در سال 94 و همان ماهها ابتدایی توافق برجام در دیدار با رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری به روشنی موضع خود درباره برجام را بیان کرده و فرمودند: «اینکه نشستیم مذاکره کردیم، در بعضی از موارد کوتاه آمدیم، یک امتیازاتی دادیم، عمدتاًً برای این بود که تحریمها برداشته بشود؛ اگر بنا است تحریمها برداشته نشود، پس معاملهای وجود ندارد، دیگر اصلاً این معنا ندارد. مسئولین این را باید مشخّص کنند و نگویند که مثلاً او برای قانع کردن رقبای داخلی خودش این حرف را میزند.»