کشف شگفت‌انگیز موجودی باستانی که پیش از دایناسورها می‌زیست
یک فسیل کوچک خزنده از لایه‌های باستانی ماسه‌سنگ استخراج شده است که بیش از ۲۴۰ میلیون سال حفظ شده بود یعنی پیش از ظهور دایناسورها.
به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ یک فسیل کوچک خزنده از لایه‌های باستانی ماسه‌سنگ استخراج شده است که بیش از ۲۴۰ میلیون سال حفظ شده بود – یعنی پیش از ظهور دایناسورها.
این موجود کوچک شبیه مارمولک، رکورد قدیمی‌ترین لپیدوزور شناخته‌شده را به خود اختصاص داده است. تا پیش از این، این عنوان به ویرتمبرگیا (Wirtembergia) تعلق داشت که ۳ تا ۷ میلیون سال بعد زندگی می‌کرد.
لپیدوزورها گروهی شامل مارمولک‌ها، مارها و تنها عضو زنده‌ی رده‌ی رینکوکفالیا هستند. تنها عضو زنده‌ی این رده، موجود معروف به «فسیل زنده» در نیوزیلند است، یعنی تواتارا (Tuatara) که با وجود گذر میلیون‌ها سال، ظاهری بسیار مشابه اجداد مزوزوئیک خود حفظ کرده است.
فسیل جدید نیز بر اساس تحلیل دقیق جمجمه و اسکلت تقریباً کامل، در رده‌ی رینکوکفالیا قرار گرفته است.
«این موجود دندان‌هایی مثلثی بزرگ دارد و احتمالاً از آن‌ها برای سوراخ کردن و بریدن پوشش سخت حشرات شکار خود استفاده می‌کرد، درست مانند تواتارا امروزی»، می‌گوید مایکل بنتون، دیرینه‌شناس مهره‌داران از دانشگاه بریستول.
این موجود به نام Agriodontosaurus helsbypetrae نام‌گذاری شده است که به معنی «مارمولک دندان‌تیز تشکیل‌شده در ماسه‌سنگ هلزبی» است – ماسه‌سنگی از دوره‌ی تریاس میانی که در ساحل دویون، بریتانیا پیدا شده است.
این کشف ویژگی‌های بسیار قدیمی لپیدوزورها را نشان می‌دهد، برخی از آن‌ها که با استفاده از اسکن همزمان CT برای بررسی جزئیات این خزنده کوچک ممکن شد، دانشمندان را شگفت‌زده کرده است.
فسیل نشان می‌دهد لپیدوزورها ۲۴۰ میلیون سال است وجود دارند – و هنوز هم زنده‌اند
فسیل به طرز باورنکردنی‌ای حفظ شده بود.
«این فسیل تقریباً هیچ‌یک از آنچه انتظار داشتیم را نشان نمی‌دهد… [این موجود] با هیچ‌کدام از یافته‌های پیشین شباهتی ندارد و باعث شده است دوباره درباره‌ی تکامل مارمولک‌ها، مارها و تواتارا فکر کنیم»، می‌گوید دن مارک، دیرینه‌شناس زیستی از دانشگاه بریستول.
اگرچه این موجود دارای نوار تمپورال باز (مشابه گونه) بود که انتظار می‌رفت، اما کام آن فاقد دندان و جمجمه‌اش هیچ نشانه‌ای از لولا نداشت – دو موردی که دانشمندان انتظار داشتند در اولین لپیدوزورها ببینند. علاوه بر این، دندان‌هایش به طرز شگفت‌انگیزی بزرگ بودند.
«این نمونه نه تنها اطلاعات مهمی درباره‌ی جمجمه‌ی اجدادی همه لپیدوزورها فراهم می‌کند، بلکه بر دانش در حال رشد ما درباره‌ی تواتارا می‌افزاید؛ موجودی که با وجود اینکه اغلب «فسیل زنده» خوانده می‌شود، به یک رده‌ی متنوع از خزندگان باستانی با تاریخچه‌ی تکاملی غنی تعلق دارد»، می‌گوید مارک.
این تحقیق در مجله‌ی Nature منتشر شده است
