شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار: شکایت از پرستاران در میانه جنگ؛ پاداش فداکاری احضاریه است/ پرستاران در خط مقدم جنگ با اسرائیل؛ جان دادند، اما بازهم فراموش میشوند/ پرستاران؛ قهرمانان همیشه در صحنه، قربانیان همیشه فراموششده
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار در گفتوگو با دیدهبان ایران از احضار دو پرستار در ایام جنگ با اسرائیل به اتهام «نشر اکاذیب» خبر داد و گفت: «در ایام همین جنگ دو تن از پرستاران به دلیل شکایت دانشگاه علوم پزشکی مشهد به دادگاه احضار شدهاند. یکی از این دو پرستار عضو هیاتمدیره نظام پرستاری مشهد و دیگری مدیر روابطعمومی و عضو هیاتمدیره نظام پرستاری مشهد هستند. این پرونده پیش از جنگ و با عنوان اتهامی «نشر اکاذیب» تشکیل شده بود. مهم این است که دانشگاه علوم پزشکی مشهد میتوانست در این شرایط که پرستاران پای کار هستند و جان خود را کف دستشان گذاشتهاند، شکایت خود را پس بگیرد. جای تاسف دارد برای این دانشگاه، چراکه اتهامات در حالی به این دو پرستار وارد شده است که آنها مطالبات صنفی پرستاران را اطلاعرسانی کردهاند و پیگیر مشکلات پرستاران بودند.»/ وی افزود: «علیرغم نارضایتی بسیار جامعه پرستاری از رفتار نظام سلامت و برخوردهای گاها غیرمنصفانهای که با آنها شده است، آنها در جنگ فعلی نیز در بیمارستانها خدمترسانی کردند و حتی خدماتی که در این چند روز (۱۲ روز جنگ با اسرائیل) ارائه دادند، از کیفیت بالاتری نسبت به گذشته برخوردار بود. وزارت بهداشت در سه سال گذشته از هیچ ابزاری به جز ابزار تنبیهی در برخورد با جامعه پرستاری استفاده نکرده است. آنها این برخورد را با پرستاران انجام میدهند تا درس عبرتی برای دیگران باشد.»

دیدهبان ایران؛ پریسا هاشمی: لباس جنگشان سفید است و در خط مقدم میجنگند. یکبار در جنگ با رژیم بعثی، بار دیگر با کرونا و این بار هم در جنگ با اسرائیل. ماندند پای مردمشان با آن که دلشان خون بود از بیمهریها. پرستاران اینبار هم گلکاشتند. ۱۲ روز با لباس سفید همراه شدند با هموطنانشان و ایستادند مقابل دشمن. محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران میگوید که «کیفیت کار پرستاران در جنگ ۱۲ روزه ایران با اسرائیل بسیار بالا بوده است.» اظهارنظرش به معنای آن است که پرستاران در این چند روز از جان مایهگذاشتهاند.
شریفی مقدم در گفتوگو با خبرنگار دیدهبان ایران درباره فعالیت ۱۲ روزه پرستاران در ایام جنگ اخیر تاکید کرد: «جامعه پرستاری کشور همیشه در بحرانهای مختلف کنار مردم ایستادند. در ۸ سال دفاع مقدس کادر پرستاری در خط اول جبهه در قالب «پرستار خط» فعال بودند و در بیمارستانهای صحرایی و بیمارستانهای تمام کشور به صورت شبانه روزی خدمات خود را به مردم ارائه کردند و لحظهای درنگ نکردند. در وقت کرونا (که زمان آن چندان دور نیست) نیز از جان مایه گذاشتند.»
به گفته او، «علیرغم نارضایتی بسیار جامعه پرستاری از رفتار نظام سلامت و برخوردهای گاها غیرمنصفانهای که با آنها شده است، آنها در جنگ فعلی نیز در بیمارستانها خدمترسانی کردند و حتی خدماتی که در این چند روز (۱۲ روز جنگ با اسرائیل) ارائه دادند، از کیفیت بالاتری نسبت به گذشته برخوردار بود. اکثر پرستاران اعلام آمادگی کردند که هر لحظه نیاز است پای کار میایستد و خدمات خود را دریغ نمیکنند. حتی پرستارانی که خانهنشین بودند و به دلایل مختلف (به ویژه شرایط بد حوزه پرستاری) تمایل به کار نداشتند، اعلام آمادگی کردند. حتی کسانی که بازنشسته بودند هم اعلام کردند که کنار مردم میایستند.»
پرستاران، شهرها را ترک نکردند و با تمام وجود در کنار مردم ماندند
شریفیمقدم با اشاره به این که خدمات پرستاری مانند سایر خدمات نیست، گفت: «این آزمونی بود برای جامعه پرستاری که با تمام وجود در کنار مردم ماندند و خدمات و اقداماتی که از دستشان برمیآمد را به مردم ارائه کردند. در تهران و کلانشهرها برخی مردم کار خود را تعطیل کردند و یا در خانه ماندند و عدهای هم شهرها را ترک کردند تا از خطر دور شوند، اما جامعه پرستاری با وجود این که میدانستند جانشان در خطر است، در صحنه ماندند. خانوادههای اکثر پرستاران هم در کنار آنها ماندند و آنها استرس و اضطراب خانوادههایشان را هم داشتند.»
دبیرکل خانه پرستار ایران با اشاره به این که من مسئولان را از مردم جدا میکنم، تاکید کرد: «مسئولان، جامعه پرستاری را از خود نمیدانند، چون با اتمام جنگ پرستاران هم فراموش میشوند. در زمان شیوع ویروس کرونا، بیشترین جانباختگان از جامعه پرستاری بودند و بسیاری از پرستاران در آن زمان دچار آسیبهای روحی و روانی و تنش شدند و همچنان درگیر آن هستند. اما پس از کرونا پرستاران فراموش شدند و تمام نامهریها و احضارها به سیستمها متوجه جامعه پرستاری شد.»
او از ادامه این رفتارهای سخت با پرستاران خبر داد و گفت: «در ایام همین جنگ دو تن از پرستاران به دلیل شکایت یکی از دانشگاههای علوم پزشکی به دادگاه احضار شدهاند. یکی از این دو پرستار عضو هیاتمدیره نظام پرستاری مشهد و دیگری مدیر روابطعمومی و عضو هیاتمدیره نظام پرستاری مشهد هستند. این پرونده پیش از جنگ و با عنوان اتهامی «نشر اکاذیب» تشکیل شده بود. مهم این است که دانشگاه علوم پزشکی مشهد میتوانست در این شرایط که پرستاران پای کار هستند و جان خود را کف دستشان گذاشتهاند، شکایت خود را پس بگیرد. جای تاسف دارد برای این دانشگاه، چراکه اتهامات در حالی به این دو پرستار وارد شده است که آنها مطالبات صنفی پرستاران را اطلاعرسانی کردهاند و پیگیر مشکلات پرستاران بودند. اما گویا پیگیری مطالبات و مشکلات از نظر آنها جرم محسوب میشود و از آنها شکایت کردهاند.»
برخوردهای سه سال اخیر با پرستاران، در چند سال گذشته بیسابقه بوده است
به گفته شریفی مقدم، «برخوردهای سه سال اخیر با پرستاران در چندسال گذشته بیسابقه بوده است؛ به نحوی که حتی در این ایام هم دست از سر پرستاران برنداشتند، اما با وجود تمام مشکلات، بازهم پرستاران به خاطر مردم تمام دلخوریهای خود را کنار گذاشته و با تمام قوا در محل کار خود حضور داشتند و سعی کردند حداکثر خدمات را به همشهریان و هموطنان خود ارائه بدهند. به دلیل آن که این روزها کشور جنگ را تجربه میکرد پرستاران هم بیشتر از جان مایه گذاشتند و با توجه به نیازی که مردم داشتند حتی لحظهای مردم را تنها نگذاشتند و در کنار مردم در سختترین شرایط ماندند.»
دبیرکل خانه پرستار ایران تاکید کرد: «البته جامعه پرستاری به خاطر وزارت بهداشت هرگز به میدان نیامده است. اگر پرستاران تنها به وظیفه عادی خود عمل کنند، بسیاری از کارها زمین میماند. آنها در این ایام با دل و جان وارد میدان شدند، اما برخورد آنها به این شکل است. وزارت بهداشت در سه سال گذشته از هیچ ابزاری به جز ابزار تنبیهی در برخورد با جامعه پرستاری استفاده نکرده است. آنها این برخورد را با پرستاران انجام میدهند تا درس عبرتی برای دیگران باشد. متاسفانه این برخوردها با جامعه پرستاری همچنان ادامه دارد.»
منبع: دیدهبان ایران