پرونده سه برادر قاتل دوباره به دادگاه بازگشت؛ محور اختلاف: ادعای تجاوز مقتول

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ اواسط  سال ۱۳۹۶، مقابل قهوه‌خانه‌ای در شهرستان پیشوا درگیری چند جوان رنگ خون گرفت. براساس گزارش‌های اولیه، سه برادر به محل آمدند و دو نفر از آنها در ورودی قهوه‌خانه را مسدود کردند. سومین برادر با ورود به داخل با یک قبضه اسلحه شکاری به سر مردی ۳۵ ساله به نام احسان شلیک کرد و پس از آن همگی از محل گریختند.

در حالی که احسان قبل از رسیدن به بیمارستان به علت آسیب شدیدی که به شریان‌های مغزش وارد شده بود جان سپرد، رسیدگی به پرونده در دستور کار تیم جنایی قرار گرفت.دوستان مقتول در جریان تحقیقات پلیسی اظهار داشتند که میان احسان و این سه برادر از مدتی پیش تنش و اختلاف وجود داشته است. به گفته آنان، این اختلافات به دلایل نامعلومی ادامه داشته و گاهی به مشاجره‌های لفظی و رفتارهای خصمانه منجر می‌شده است.

بازداشت پس از سه سال

پیگیری پرونده و اقدامات اطلاعاتی کارآگاهان پلیس آگاهی، درنهایت سه سال بعد به شناسایی و دستگیری متهمان انجامید. هر سه برادر پس از بازداشت، برای محاکمه به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران معرفی شدند. در نخستین جلسه دادگاه، متهم اصلی با حضور در جایگاه دفاع، گفت: «سال ۱۳۹۳، احسان به خواهر ما که متأهل بود و یک دختر نوجوان داشت، تجاوز کرد.

این اقدام باعث رسوایی و بی‌آبرویی ما در محل زندگی شد. شوهر خواهرم او را طلاق داد و دختر خواهرم نیز به دلیل فشارهای روانی دست به خودکشی زد که خوشبختانه نجاتش دادیم. از آن زمان به بعد، احسان با رفتارش ما را در محل تحقیر و تمسخر می‌کرد. همین مسائل ما را به تصمیم برای قتل او رساند». وی درباره روز حادثه ادامه داد: «مدتی او را زیر نظر گرفتیم. روزی که وارد قهوه‌خانه شد، دو برادرم در ورودی ایستادند و با چاقو مانع خروج افراد شدند. من وارد قهوه‌خانه شدم و با اسلحه شکاری به سرش شلیک کردم».

با پایان نخستین دوره رسیدگی، قضات دادگاه کیفری، متهم اصلی را به قصاص نفس محکوم کردند. دو برادر دیگر به دلیل «قدرت‌نمایی با سلاح سرد» به حبس تعزیری محکوم شدند‌ اما این پایان ماجرا نبود. متهم اصلی در دفاعیات خود همواره بر انگیزه ناموسی و ارتکاب تجاوز توسط مقتول به خواهرشان تأکید داشت. همین موضوع باعث شد که پرونده برای بررسی مجدد به دیوان عالی کشور ارسال شود.

قضات دیوان عالی کشور با توجه به ادعای متهم درباره «تجاوز به عنف» و انگیزه انتقام ناموسی، حکم صادره را نقض کردند. آنان دستور دادند که تحقیقات تکمیلی با تمرکز بر ادعای متهم و بررسی صحت آن انجام شود.

شهادت بستگان در دادگاه

در جریان رسیدگی مجدد، خواهر مقتول و شوهر سابق او در دادگاه حاضر شدند. اظهارات آنان به شکل قابل‌توجهی ادعای متهم را تأیید کرد. خواهر مقتول گفت: «حال روحی خواهرم و تمام خانواده‌ام پس از آن اتفاق بسیار وخیم بود. ما از احسان شکایت کردیم و به دلیل داشتن ادله محکم، تا یک قدمی اجرای حکم پیش رفتیم. اما او ما را به قدری تهدید کرد که ناچار شدیم شکایت را پس بگیریم».

شوهر سابق این زن نیز اظهارات مشابهی را بیان ‌‌و تأیید کرد که وقوع این ماجرا موجب فروپاشی زندگی مشترک‌شان شده است. همچنین دختر این خانواده‌ که در زمان حادثه نوجوان بوده، در اظهارات خود وضعیت بحرانی و فشارهای روانی پس از واقعه را شرح داد. در پی این شهادت‌ها و دیگر مستندات ارائه ‌شده، دیوان عالی کشور با اکثریت آراء تصمیم گرفت که پرونده با توجه به احتمال «مهدورالدم» بودن مقتول و ضرورت بررسی دقیق اظهارات شهود، بار دیگر در دادگاه کیفری مورد رسیدگی قرار گیرد.

 آخرین دفاع

متهم بار دیگر در شعبه سوم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه رفت.در ابتدای این جلسه وکیل اولیای دم گفت:«موکلان من تقاضای قصاص دارند و به هیچ وجه حاضر به بخشش متهم و گذشت کردن از خون قاتل فرزندشان نیستند.»او ادامه داد:«متهم تنها برای فرار از مجازات ادعا‌ می‌کند که مقتول مهدورالدم بوده است اما دلایل متقن و محکمی در رابطه با این ادعا مطرح نکرده است.»

سپس متهم بار دیگر پای میز محاکمه ایستاد و همان دفاعیات قبلی خود را اظهار کرد و گفت: «متهم امان ما را بریده ‌‌و با آزار و اذیت‌هایش زندگی‌مان را خراب کرده بود. وقتی متوجه شدم که او به خواهرم تجاوز کرده،‌ دیگر به این اعتقاد دست پیدا کردم که او مستحق مرگ است؛ به همین خاطر با برادرانم نقشه قتل او را کشیدیم.»

قضات دادگاه بعد از مشورت برای صدور رای وارد شور شدند.

منبع : هفت  صبح