سقف فرودگاه مهرآباد تهران فرو ریخت
پنجاه سال قبل در چنین روزی شنبه ۱۶ آذر سال ۱۳۵۳ روزنامه چاپعصر اطلاعات از وقوع حادثه ای در فرودگاه مهرآباد تهران گزارش داد که بعدازظهر روز پنجشنبه رخ داده بود و آن چیزی نبود جز فرو ریختن سقف این فرودگاه بر روی مردمی که در داخل ساختمان بودند بعلت بارش برف سنگینی که روی آن قرار داشت. متن این خبر و گزارش سوژه امروز " روزنامه گردی دیدبان تاریخ" ماست

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ پنجاه سال قبل در چنین روزی شنبه ۱۶ آذر سال ۱۳۵۳ روزنامه چاپعصر اطلاعات از وقوع حادثه ای در فرودگاه مهرآباد تهران گزارش داد که بعدازظهر روز پنجشنبه رخ داده بود و آن چیزی نبود جز فرو ریختن سقف این فرودگاه بر روی مردمی که در داخل ساختمان بودند بعلت بارش برف سنگینی که روی آن قرار داشت. متن این خبر و گزارش سوژه امروز " روزنامه گردی دیدبان تاریخ" ماست که در ادامه ملاحظه می فرمایید؛
حادثه تاسف بار فرو ریختن سقف فرودگاه مهرآباد همه را غافلگیر کرد. غافلگیری دردناکی که از خود ۱۶ کشته، ۱۱ مجروح و دهها خانواده داغدار به جای گذاشت.
آنگونه که اطلاعات نوشته، حادثه در ساعت ۲ و ۵۰ دقیقه بعدازظهر روز پنجشنبه اتفاق افتاد. کسانی که در سالن اصلی فرودگاه بودند نخست صدای آهسته اما تیز شکاف برداشتن سقف را شنیدند آنگاه مقداری خاک و سنگ و گل از سقف فرو ریخت که کمتر کسی متوجه آن شد و سپس صدای مهیب شکستن و فروریختن سقف بود که همه را وحشت زده کرد.
اینها همه چنان پی در پی و ناگهانی بود که هیچکس نتوانست حتی موقعیت خود را درک کند. قریب ۱۵۰۰ متر مربع از سقف سالن اصلی فرودگاه از دو متر پس از ورودی تا آن قسمت از سقف که به دیوار انتهایی رستوران فرودگاه می رسد فروریخته بود و همه کسانی
را که در این محدوده بودند از مسافران و مستقبلین تا کارکنان فرودگاه زیر تلی از سنگ و خاک و آهن گرفتار شدند.
گزارش اطلاعات اینگونه ادامه می یابد که خبر حادثه به سرعت منتشر شد و موجی از اندوه و تاثر به وجود آورد و کسانی را که افراد خانواده شان به عنوان مسافر یا بدرقه کننده یا مستقبل به فرودگاه رفته بودند نگران کرد.
به فاصله کوتاه ماموران پلیس فرودگاه جریان حادثه را به اطلاع آتش نشانی، شیر و خورشید سرخ ایران، بیمارستانهای نزدیک فرودگاه و مسئولان امر رساندند.
عوامل نیروی هوایی، ژاندارمری، جمعیت شیر و خورشید ایران، آتش نشانی و ماموران دژبان به کمک مصدومین شتافتند و عملیات امداد را به فرماندهی تیمسار سپهبد قره باغی فرمانده ژاندارمری کل کشور آغاز کردند.
در همین فاصله آمبولانس بیمارستان شهیاد و متعاقب آن آمبولانسهای وزارت بهداری، سازمان های بیمه اجتماعی بیمارستان پهلوی برای انتقال مصدومین به بیمارستانها در محل حاضر شدند.
دستگاههای جسد یاب نشان می داد که ۲۷ پیکر بی جان و نیمه جان زیر آوار مانده است که با تلاش پیگیر گروه امداد کسانی که در قسمتهای سطحی زیر خاک و سنگ بین مرگ و زندگی مبارزه می کردند زودتر نجات پیدا کردند.
یکی از این نجات یافتگان مسعود افقی - کارمند هواپیمایی- بود او که صدمه چندانی ندیده بود به خبرنگاران اعزامی اطلاعات گفت؛ ناگهان صدای وحشتناکی به گوشم رسید، صدا از بالا می آمد، سرم را بلند کردم و با وحشت دیدم که سقف فرودگاه ابتدا از وسط سالن شکافت و فرو ریخت و با فاصله یی که بیش از چند ثانیه نمی شد قسمت اعظم نزدیک به تمام سقف پایین آمد.
گزارش اطلاعات اینگونه ادامه می یابد که تا ساعت ۱۰ بعدازظهر روز پنجشنبه، ۲۲ پیکر بی جان و نیمه جان از زیر آوار سنگین خارج شد که ۱۳ نفر از آنها همانجا جانسپرده بودند و ۹ نفر دیگر بشدت آسیب دیده بودند.
آسیب دیدگان بیدرنگ با آمبولانس هایی که در محل آمده بود به بیمارستانهای شهیاد، بیمه های اجتماعی شماره ۲، پهلوی و پارس انتقال داده شدند و تحت مداوا قرار گرفتند.
ظهر دستگاههای جسد یاب آتش نشانی مشخص کرد که دیگر هیچکس زیر آوار نمانده است.تا این زمان ۱۶ جسد و ۱۱ مجروح از زیر آوار بیرون آورده شده بود.
اطلاعات ادامه داده در لحظه وقوع حادثه غیر از مسافران و همراهان آنها، ۳۰ نفر از کارمندان و کارکنان فرودگاه در محل بودند و در آن لحظه عده حاضران در سالن فرودگاه در حداقل ممکن بود که بعلت نزول برف سنگین و تعویض و تعویق برنامه پرواز هواپیماها، عده کمی در سالن فرودگاه حضور داشتند و در غیر اینصورت عده کشته شدگان چندین برابر می شد.
در پایان این گزارش آمده که عملیات پاکسازی محوطه فرودگاه ساعت ۲۲ جمعه شب به انجام رسید پس از آن نیز گروهی متشکل از افراد اکثر ایستگاههای آتش نشانی، شیر و خورشید سرخ ایران، نیروی امانی شهرداری، کارگران منطقه یکشهرداری، ماموران ارتش، نیروی هوا برد نیروی هوایی به لکه گیری و نظافت محوطه پرداختند و کار خود را ساعت ۷ بامداد امروز به اتمام رساندند.
تمام عملیات گروه امداد از لحظه شروع خاکبرداری و جسد یابی تا پایان لکه گیری و نظافت که در شرایط عادی شاید روزها به طول می انجامید بر اثر همین تلاش فداکارانه فقط در عرض ۴۵ ساعت به انجام رسید.
تهیه و تنظیم: مصطفی رحیمی مشکله