پیشرفت تازه درمورد ماموت ها؛ قدیمی‌ترین RNA دنیا از بقایای ماموتی ۳۹ هزار ساله کشف شد
دانشمندان توانسته‌اند ترکیب ژنتیکی بسیاری از حیوانات منقرض‌شده را با استفاده از قطعات DNA باستانی بازسازی کنند. این تحقیقات نشان داده است که ماموت‌های پشمالو غده عرق نداشتند و دُدو (پرنده منقرض‌شده) شباهتی به کبوتر نیکوبار داشت. DNA نشان می‌دهد که هر حیوان چه ژن‌هایی داشته است، اما تنها خویشاوند آن یعنی RNA است که نشان می‌دهد کدام یک از این ژن‌ها «فعال» بوده‌اند—به عبارت دیگر، چگونه حیوان به محیط خود پاسخ می‌داده است.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ اکونومیست نوشت: دانشمندان توانسته‌اند ترکیب ژنتیکی بسیاری از حیوانات منقرض‌شده را با استفاده از قطعات DNA باستانی بازسازی کنند. این تحقیقات نشان داده است که ماموت‌های پشمالو غده عرق نداشتند و دُدو (پرنده منقرض‌شده) شباهتی به کبوتر نیکوبار داشت. DNA نشان می‌دهد که هر حیوان چه ژن‌هایی داشته است، اما تنها خویشاوند آن یعنی RNA است که نشان می‌دهد کدام یک از این ژن‌ها «فعال» بوده‌اند—به عبارت دیگر، چگونه حیوان به محیط خود پاسخ می‌داده است.
یک مقاله جدید در نشریه Cell از کشف RNA در بافت منجمد یک ماموت پشمالو خبر می‌دهد که ۳۹ هزار سال پیش مرده بود. با بازسازی RNA—قدیمی‌ترین RNA بازیابی‌شده تا کنون—محققان دریافتند که ژن‌های مربوط به انقباض عضلات و پاسخ به استرس در ماموت فعال بوده‌اند، که فرضیه پیشین مبنی بر اینکه ماموت پیش از مرگ مورد حمله شیرهای غار قرار گرفته بود را تأیید می‌کند.
تا پیش از این، چنین بینش‌هایی غیرممکن به نظر می‌رسید، زیرا RNA بسیار حساس و آسیب‌پذیر است.
این یافته‌ها می‌توانند به کشفیات بیشتری درباره زندگی روی زمین منجر شوند و ممکن است افراد را به تفکر درباره این که یک ماموت اگر دوباره زنده شود چگونه می‌تواند در دنیای امروز دوام بیاورد، وادار کنند.
