آسفالت از تهران تا سئول به عرض چند سانتی‌متر؟/ تشکری هاشمی، عضو شورای شهر: اجازه دهیم مردم قضاوت کنند، نه تابلوهای تبلیغاتی/ واژه‌های اغراق‌آمیز در تبلیغات شهرداری برای مردم طنزآمیز است
در حالی که در روزهای اخیر شاهد آن بوده‌ایم که شهرداری تهران با استفاده از تابلوهای تبلیغاتی موجود در سطح شهر، به بزرگنمایی درباره عملکرد خود درباره آسفالت‌ریزی در معابر پرداخته و از جملاتی مثل «شهرداری از تهران تا شانگهای را آسفالت کرده است» یا «از تهران تا سئول را آسفالت کرده‌ایم»، استفاده کرده است، سید جعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار دیده‌بان معتقد است که «اگرچه در یکی دو سال اخیر در بحث آسفالت عملکرد خوبی وجود داشته و قطعاً آسفالت زیادی در سطح شهر ریخته شده است، اما زمانی که از واژه‌های اغراق‌آمیز در تبلیغات استفاده می‌شود، همین اشکال به وجود می‌آید.»/ او با تأکید بر این که «آسفالت‌ریزی وظیفه ذاتی شهرداری است» خاطرنشان می‌کند: «وقتی از واژه‌هایی مانند «از تهران تا سئول» و امثال آن استفاده می‌شود، این موضوع تبدیل به طنز می‌شود. مردم هم می‌گویند «از تهران تا سئول به عرض چند سانتی‌متر؟» همان‌طور که در ضرب‌المثل معروف گفته‌اند «مشک آن است که خود ببوید نه آن‌که عطار بگوید» بهتر است اجازه دهیم مردم عملکرد شهرداری را ببینند، نه این که شهرداری بخواهد با تابلوهای تبلیغاتی اغراق‌آمیز از دستاوردهای خود بگوید.»
دیده‌بان ایران؛ پریسا هاشمی: در دوره ششم مدیریت شهری تهران، پایتخت‌نشینان بیش از هر زمان دیگری با موجی از تبلیغات عجیب مواجه شده‌اند. این تبلیغات که در قالب بنر، بیلبورد، پوستر و حتی بالن‌های عظیم در نقاط مختلف شهر نصب و اجرا شده‌اند، با هدف «نمایش» و به گفته برخی اعضای شورای شهر تهران «بزرگنمایی» عملکرد و دستاوردهای شهرداری در زمینه‌های مختلف شهری طراحی شده‌اند. با این حال، شیوه اغراق‌آمیز و نمایشی این اقدامات، انتقادات گسترده‌ای را از سوی افکار عمومی برانگیخته است. کمتر کسی حادثه تلخ مربوط به بهره‌برداری از بالن‌های تبلیغاتی را از یاد برده است. ترکیدن یکی از این بالن‌ها که در مهر ۱۴۰۲ منجر به سوختگی چند کودک در زمین بازی در محله چیتگر شد، به نمادی از بی‌تدبیری در اجرای پروژه‌های تبلیغاتی شهرداری تبدیل شد. این رخداد که در ابتدا با هدف نمایش نشاط و مشارکت شهری طراحی شده بود، خود نشانه‌ای از ضعف نظارت و ناهماهنگی در اجرای طرح‌های نمایشی بود.
منتقدان این رویکرد، از جمله بعضی اعضای شورای شهر تهران، معتقدند که مدیریت شهری بیش از آن که به اصلاح ساختار خدمات شهری و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان بپردازد، به سمت نوعی «مدیریت نمایشی» یا به تعبیر دقیق‌تر «حکمرانی آماری» و «حکمرانی تبلیغاتی» حرکت کرده است. مهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران بارها از این رویکرد انتقاد کرده و آن را مصداق بارز «حکمرانی نمایشی» دانسته است. یکی از نمونه‌های بحث‌برانگیز این رویکرد، تبلیغات مربوط به پروژه‌های آسفالت معابر تهران است. در هفته‌های اخیر، شعارهایی همچون «شهرداری از تهران تا شانگهای را آسفالت کرده است» یا «از تهران تا سئول را آسفالت کرده‌ایم» روی بیلبوردهای شهری نقش بسته است. در حالی که چنین جملاتی قرار است میزان فعالیت‌های شهرداری در بهبود زیرساخت‌های شهری را نمایش دهد، واقعیت روزمره خیابان‌های تهران که هنوز هم پر از چاله، فرورفتگی و آسفالت‌های بی‌کیفیت هستند، تصویری کاملاً متفاوت از آنچه در تبلیغات نمایش داده می‌شود، ارائه می‌دهد.
در مجموع، آنچه امروز در فضای عمومی پایتخت مشاهده می‌شود، شکاف عمیقی میان تصویر تبلیغاتی از مدیریت شهری و تجربه واقعی شهروندان در زندگی روزمره است. وقتی شهروندان در مسیرهای روزانه خود با چاله‌های آسفالت، ترافیک سنگین، آلودگی هوا و کمبود خدمات شهری مواجه‌اند، شعارهایی چون «از تهران تا شانگهای را آسفالت کرده‌ایم» نه‌تنها اقناع‌کننده نیست، بلکه بیشتر به بی‌اعتمادی عمومی دامن می‌زند.
واژه‌های اغراق‌آمیز در تبلیغات شهرداری برای مردم طنزآمیز است
در همین راستا سید جعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران درباره تبلیغات اغراق‌آمیز مدیریت شهری و در پاسخ به این سؤال خبرنگار دیده‌بان ایران که اعضای شورای شهر و شهرداری، مشکلات آسفالت را نمی‌بینند، آیا آن‌ها پرواز می‌کنند و به مناطقی که می‌خواهند بروند، می‌رسند، بدون آن که وضعیت خیابان‌ها را ببینند، گفت: «انصافاً در یکی دو سال اخیر در بحث آسفالت عملکرد خوبی وجود داشته و قطعاً آسفالت زیادی در سطح شهر ریخته شده است. اما زمانی که از واژه‌های اغراق‌آمیز در تبلیغات استفاده می‌شود، همین اشکال به وجود می‌آید. آسفالت‌ریزی وظیفه ذاتی شهرداری است و آسفالت هر خیابانی خراب باشد، باید با لکه‌گیری یا آسفالت مشکل آن برطرف شود.»
او افزود: «وقتی از واژه‌هایی مانند «از تهران تا سئول» و امثال آن استفاده می‌شود، این موضوع تبدیل به طنز می‌شود. مردم هم می‌گویند «از تهران تا سئول به عرض چند سانتی‌متر؟» همان‌طور که در ضرب‌المثل معروف گفته‌اند «مشک آن است که خود ببوید نه آن‌که عطار بگوید» بهتر است اجازه دهیم مردم عملکرد شهرداری را ببینند، نه این که شهرداری بخواهد با تابلوهای تبلیغاتی اغراق‌آمیز از دستاوردهای خود بگوید. من به عنوان عضو و رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران می‌گویم که واقعاً کار خوبی انجام شده است، اما به نظرم اغراق در بیان این دستاوردها باعث سوءتفاهم‌هایی از این دست می‌شود.»
رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران تأکید کرد: «در برخی نقاط هم اشکالاتی دیده می‌شود؛ مثلاً در مواردی که می‌شد با لکه‌گیری مشکل آسفالت را رفع کرد، اقدام به روکش کامل آسفالت شده است. حتی اگر فرض کنیم بودجه کافی وجود دارد، البته شهرداری تهران درآمد خود را با شکل خاص و از طریق مجوزهای ساخت‌وساز و ...کسب می‌کند، باید تلاش کنیم این منابع به بهترین شکل ممکن مورد استفاده قرار گیرد. نباید چون منابع مالی در دسترس است، بدون برنامه‌ریزی دقیق در هر جایی از این منابع استفاده کنیم.»
اجرای جداکننده‌ها در بعضی معابر مفید بوده و در برخی دیگر اشتباه
تشکری هاشمی همچنین به تعویض جدول‌های حاشیه بسیاری از معابر تهران اشاره کرد و گفت: «در این روزها شاهدیم که جداول کنار خیابان‌ها با سرعت زیادی در حال تعویض هستند. برخی از این جداول واقعاً سالم هستند و نیازی به تعویض ندارند. به هر حال، انجام کارهای عمرانی لازم است و در تهران به‌خوبی انجام شده، اما باید در نحوه اجرا دقت شود تا رعایت صرفه و صلاح مردم صورت گیرد. دوم این که باید اجازه دهیم مردم درباره عملکرد ما قضاوت کنند و برخی از تبلیغات که موجب حساسیت می‌شوند، ضرورتی ندارند. پیش از این، بسیاری از مردم تعریف می‌کردند که در محله آن‌ها روکش آسفالت انجام شده است، اما وقتی عباراتی عجیب و اغراق‌آمیز گفته می‌شود، باعث بروز واکنش‌های منفی می‌شود.»
رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران درباره نصب جداکننده‌ها (گاه به صورت موقت) در برخی خیابان‌ها گفت: «بعضی از این جداکننده‌ها براساس مطالعاتی اجرا می‌شود تا منجر به بهبود کنترل و ایمنی ترافیک شود. به این اقدام «خشکه‌چینی» می‌گویند. بهتر است اگر این اقدام اجرا نتیجه مطلوبی داشت، تثبیت شود و اگر نتیجه نداشت، جمع‌آوری شود. به نظر می‌رسد این اقدام در برخی خیابان‌ها اشکال داشته است، به‌ویژه در معابر فرعی و کم‌عرض که جداکننده‌ها نصب و سپس با جداول تثبیت شده‌اند، هیچ ضرورتی برای انجام این کار وجود نداشته است. در برخی نقاط هم این اقدام به بهبود نظم و کاهش ترافیک کمک کرده است. بنابراین نباید برای همه‌جا یک نسخه واحد پیچید.»
او در پایان خاطرنشان کرد: «در مجموع، در بعضی معابر اجرای جداکننده‌ها مفید بوده است و در برخی دیگر اشتباه. این موضوع باید به‌صورت موردی بررسی شود. برای مثال، در انتهای خیابان بهشت و تقاطع آن با خیابان خیام، به‌دلیل تداخل حرکت خودروهایی که از غرب به شمال می‌روند با خودروهایی که از جنوب به شمال در حرکت‌اند، جداکننده‌هایی نصب شده است تا خودروها در مسیر خود قرار گیرند و تداخل کاهش یابد؛ این اقدام می‌تواند کمک‌کننده باشد. البته سبک اجرای کار نیاز به اصلاح دارد. در سایر معابر شهری نیز همین‌گونه است. امیدوارم این اقدامات با نگاه کارشناسانه و تخصصی انجام شود؛ ابتدا با مطالعات دقیق، سپس با اجرای موقت و در نهایت در صورت رضایت مردم و زمانی که ایمنی و نظم به وجود آمد، تثبیت شود، در غیر این صورت، نباید آن را ادامه داد.»
منبع: دیده‌بان ایران
