سندرم «چارلز» دامن پادشاه ۷۳ ساله را می گیرد؟/ سر ِچالرز سوم هم مانند دو نفر قبلی به باد می رود؟!

به گزارش سرویس ترجمه سایت دیده‌بان ایران؛ واشنگتن پست در پی اعلام پادشاهی چارلز سوم با انتشار مطلبی نوشت: «اندکی پس از فوت ملکه الیزابت دوم، یک بیانیه سلطنتی اعلام کرد که وارث سلطنت، پسر ارشد ملکه، شاهزاده چارلز، به عنوان پادشاه انگلیس شناخته خواهد شد. چارلز سوم روز جمعه برای اولین بار به عنوان پادشاه جدید صحبت کرد و وعده مادرش را برای خدمت به سرزمین بریتانیا و "حمایت از اصول قانون اساسی در قلب ملت ما" تکرار کرد.

در طی سال‌ها گمانه‌زنی‌هایی وجود داشت که چارلز اگر و زمانی که به سلطنت رسید، ممکن است نام خود را تغییر دهد (به نقل از بی‌بی‌سی، او می‌توانست هر یک از چهار نام خود - چارلز، فیلیپ، آرتور یا جورج - را انتخاب کند)

دو شاه چالرز دیگر بریتانیا یعنی چالرز اول و چالرز دوم، چه وضعیتی داشتند؟ واقعیت این است که آنها دوران پرچالشی بر سر کار بودند.

یکی از آن‌ها درگیر جنگ داخلی شد و پادشاهی‌ او با بریده شدن سرش به اتمام رسید؛ دیگری هم دهه اول سلطنت خود را در تبعید گذراند.

چارلز اول در سال 1600 در اسکاتلند متولد شد، پسر دوم پادشاه و ملکه اسکاتلند بود. هنگامی که ملکه الیزابت اول در سال 1603 درگذشت، پدر چارلز، جیمز اول جانشین او شد. چارلز غرق در امتیاز و ثروت بزرگ شد، با این حال زندگی آسانی نداشت: او اغلب اوقات بیمار بود، به سختی راه می‌رفت، مشکل راه رفتن داشت و به طور کلی تحت سلطه برادر بزرگ خود بود که ولیعهد تاج و تخت بود. 

اما زمانی که برادر بزرگترش به طور ناگهانی بر اثر یک بیماری درگذشت، چارلز را که هنوز سنی نداشت به مقام جانشینی حکومت رساند. در اواسط 20 سالگی چارلز پادشاه فوت کرد و او به پادشاهی رسید.

پدر چارلز، «جیمز اول» سال‌ها با پارلمان مشکل داشت و این مشکل در دوران سلطنت چارلز هم ادامه پیدا کرد، به‌ویژه پس از ازدواج او با یک کاتولیک!

این قسمت از تاریخ پر از نقاط تاریک، پیچیده و بحث‌برانگیز است: پیوریتن‌ها! اسپانیا! پول کشتی! ایرلند! –

اما نهایتا: در سال 1642، پارلمان پادشاه را مجبور به ترک لندن کرد و انگلیس درگیر جنگ داخلی شد.

در همین درگیری‌ها شاه دستگیر، به جرم خیانت محاکمه و سر او بریده شد. او درست قبل از اعدام در یک روز سرد ژانویه در سال 1649، تنها یک پیراهن اضافی خواست. به گفته مورخ چارلز کارلتون، نمی‌خواست از سرما بلرزد تا شاهدان گمان ببرند از شاه از ترس به خود می‌لرزید.

بنابر گزارش دیده بان ایران؛ واشنگتن پست نوشت؛ چارلز دوم فقط 18 سال داشت که پدرش در تبعید کشته شد. اسکاتلند او را پادشاه چارلز دوم اعلام کرد، اما پارلمان انگلیس سلطنت او را رد کرد و نظام انگلستان را جمهوری اعلام کرد. در دهه بعد، او تنها می‌توانست به تماشای حکمرانی الیور کرامول پیوریتان بنشیند که نظام جمهوری را به دست گرفته بود و اساساً شکل متفاوتی از دیکتاتوری را مدیریت می‌کرد. او هر چیز سرگرم کننده‌ای را ممنوع کرده بود: تئاتر، ورزش، روزهای جشن، آرایش، دشنام دادن. او حتی کریسمس را ممنوع کرد.

پس از مرگ کرامول در سال 1658، پسرش سعی کرد زمام امور را به دست بگیرد، اما نتوانست دربرابر نفرت عمومی مقاومت کند. پارلمان چارلز دوم را در سی امین سالگرد تولدش به مقام سلطنت دعوت کرد. مشخصا چارلز انتقام کسی که حکم مرگ پدرش را امضا کرده بود را گرفت و دستور اعدامش را داد. حتی جسد کرامول را یافته و سرش را از تنش جدا کردند.

شاه چارلز دوم به بازسازی دوره‌ای که با طنزهای بداخلاق، بی‌عفتی و به طور کل با ویژگی‌های دوره‌ای که پسا پیوریتنی تعریف می شود، نظارت داشت. با این حال، پادشاه هنوز روزهای سخت خود را می‌گذراند - طاعون بزرگ سال 1665، آتش‌سوزی بزرگ لندن در سال 1666 ، و اذیت‌ها و محدودیت‌ها پارلمان که ریشه‌اش به دوره‌ی پدر و پدربزرگش می‌رسید.

سلطنت برای چارلز سوم چگونه خواهد بود؟ پاسخ این سوال را تنها زمان خواهد داد، هر چند که احتمالات حرفی از به باد رفتن سر شاه نمی‌زنند.

ترجمه: رویا عزیزی_سایت دیده‌بان ایران