۵ دارویی که نباید با منیزیم مصرف شوند
منیزیم یک ماده معدنی قدرتمند با فواید فراوان برای سلامتی است، اما آیا می‌دانستید که می‌تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد؟
به گزارش سایت دیده بان ایران منیزیم یک ماده معدنی قدرتمند با فواید فراوان برای سلامتی است، اما آیا می‌دانستید که می‌تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد؟
بنابر گزارش دیده بان ایران به نقل از eatingwell؛ منیزیم می‌تواند جذب یا اثر برخی داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و آمفتامین‌ها، را مختل کند.تنظیم زمان مصرف منیزیم به دور از داروها می‌تواند به جلوگیری از مشکلات یا عوارض جانبی خطرناک کمک کند. همیشه قبل از ترکیب منیزیم با داروهای تجویزی، با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی مشورت کنید.
این ماده معدنی ضروری به بخشی از برنامه بسیاری از افراد تبدیل شده است و وعده می‌دهد که گرفتگی عضلات را کاهش دهد، خواب بهتری فراهم کند و حتی از سلامت استخوان‌ها حمایت کند. «برخی تحقیقات نشان می‌دهند که منیزیم می‌تواند برای پیشگیری از فشار خون بالا، دیابت نوع ۲، پوکی استخوان، سردردهای میگرنی و بهبود خواب مفید باشد»، می‌گوید کاترین ویلیامسون، داروساز. اما قبل از اینکه کپسول بعدی را مصرف کنید، باید چیزی را بدانید: منیزیم می‌تواند بر برخی داروها تأثیر بگذارد، به شیوه‌هایی که همیشه واضح نیستند. ترکیب اشتباه می‌تواند باعث شود داروی شما به خوبی عمل نکند یا برخی عوارض ناخوشایند ایجاد شود.
اگر کنجکاو هستید بدانید کدام داروها با منیزیم تداخل دارند، جای درستی آمده‌اید. در ادامه پنج دارویی که حتماً باید از مصرف همزمان با منیزیم خودداری کرد را بررسی می‌کنیم و نکات ساده‌ای برای داشتن برنامه مکمل هوشمند و ایمن ارائه می‌دهیم.
۱. آنتی‌بیوتیک‌ها
«یکی از اصلی‌ترین گروه‌های دارویی که بالاترین میزان تعامل بالینی مهم با منیزیم را دارند، آنتی‌بیوتیک‌ها هستند، به‌ویژه فلوروکینولون‌ها (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین) و تتراسایکلین‌ها (مانند داکسی‌سایکلین، مینوسایکلین)»، می‌گوید راکشا شاه، متخصص تغذیه. «این تداخل اهمیت بالایی دارد زیرا منیزیم با این آنتی‌بیوتیک‌ها در روده ترکیب نامحلول ایجاد می‌کند و جذب و اثربخشی آن‌ها را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد.»
اگر آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنید، بهتر است مکمل منیزیم را حداقل دو تا شش ساعت قبل یا بعد از دارو مصرف کنید. این فاصله زمانی به دارو فرصت کافی برای جذب صحیح می‌دهد. همیشه در صورت داشتن سؤال یا نیاز به مشاوره شخصی، با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی مشورت کنید.
۲. داروهای پوکی استخوان
«در حالی که کمبود منیزیم با پوکی استخوان مرتبط است، مصرف خوراکی منیزیم می‌تواند جذب برخی داروهای درمان این بیماری، مانند آلندرونات، را کاهش دهد»، توضیح می‌دهد دنیل اتکینسون، پزشک. مشابه آنتی‌بیوتیک‌ها، منیزیم می‌تواند جذب این داروها در دستگاه گوارش را مختل کند و اثربخشی درمان را کاهش دهد و سلامت استخوان‌ها را در بلندمدت به خطر اندازد.
به‌طور کلی توصیه می‌شود بیس‌فسفونات‌ها مانند آلندرونات را با معده خالی و با آب مصرف کنید و از مکمل‌ها یا آنتی‌اسیدهای حاوی منیزیم حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد از دارو خودداری کنید. همیشه دستورالعمل‌های تجویزی خود را دنبال کنید تا بهترین نتیجه حاصل شود.
۳. داروهای فشار خون
برخی داروهای فشار خون، به‌ویژه مسدودکننده‌های کانال کلسیم (مانند آملودیپین)، می‌توانند با منیزیم تداخل داشته باشند. «آملودیپین یک مسدودکننده کانال کلسیم است و منیزیم نیز می‌تواند به همین روش عمل کند»، می‌گوید اتکینسون. «بنابراین مصرف همزمان هر دو می‌تواند اثر آن‌ها را تقویت کرده و باعث افت بیش از حد فشار خون شود.» این ممکن است منجر به علائمی مانند سرگیجه، غش یا حتی عوارض جدی قلبی-عروقی شود.
اگر داروی فشار خون مصرف می‌کنید، قبل از شروع مکمل منیزیم با پزشک مشورت کنید. آن‌ها ممکن است توصیه کنند فشار خون شما دقیق‌تر کنترل شود یا میزان مصرف منیزیم شما طوری تنظیم شود که با برنامه درمانی شما ایمن باشد.
۴. دیورتیک‌ها (مدرها)
دیورتیک‌ها، که گاهی «قرص‌های ادرارآور» نامیده می‌شوند، اغلب برای فشار خون بالا، نارسایی قلبی یا مشکلات کلیوی تجویز می‌شوند. دو نوع اصلی دیورتیک با منیزیم به شکل متفاوتی تعامل دارند:
• دیورتیک‌های حلقه‌ای و تیازیدی (مانند فوروسماید یا هیدروکلروتیازید) می‌توانند باعث کاهش منیزیم بدن شوند. مصرف مکمل منیزیم در این موارد ممکن است مفید باشد، اما همچنان باید تحت نظر پزشک باشد.
• دیورتیک‌های نگهدارنده پتاسیم (مانند اسپیرونولاکتون) «می‌توانند باعث افزایش خطرناک سطح منیزیم در بدن شوند وقتی با مکمل منیزیم مصرف شوند»، طبق گفته شاه. مصرف مکمل منیزیم همراه با این دارو می‌تواند منجر به هیپرمنیزمی (افزایش بیش از حد منیزیم در بدن) شود که علائمی مانند تهوع تا کند شدن ضربان قلب دارد.
با پزشک خود در مورد پیگیری سطح منیزیم در بدن مشورت کنید. بسته به داروی خاص و نیازهای سلامتی شما، آن‌ها می‌توانند توصیه کنند که مصرف مکمل منیزیم ایمن یا ضروری است.
۵. آمفتامین‌ها
منیزیم می‌تواند جذب و اثربخشی آمفتامین‌ها، مانند داروهای تجویزی برای ADHD (مانند Adderall) یا نارکولپسی، را تحت تأثیر قرار دهد. «منیزیم می‌تواند pH معده را تغییر دهد و محیط قلیایی‌تری ایجاد کند»، می‌گوید ویلیامسون. «برخی داروها مانند آمفتامین‌ها برای جذب صحیح به محیط اسیدی نیاز دارند. افزایش pH می‌تواند باعث شود دارو سریع‌تر وارد بدن شود و احتمالاً عوارض بیشتری ایجاد کند.» این ممکن است اثر محرک دارو را کاهش دهد یا عملکرد دارو را غیرقابل پیش‌بینی کند.
اگر آمفتامین مصرف می‌کنید، قبل از شروع مکمل منیزیم با پزشک مشورت کنید. آن‌ها ممکن است توصیه کنند مصرف دارو و منیزیم حداقل چند ساعت فاصله داشته باشد تا از تداخل جلوگیری شود. همیشه به توصیه پزشک برای ادامه اثرگذاری دارو عمل کنید.
علائم احتمالی تداخل
وقتی داروها به شکل مضر با منیزیم تعامل دارند، بدن اغلب هشدار می‌دهد. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، فوراً با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی مشورت کنید:
• استفراغ: تهوع یا استفراغ مداوم می‌تواند نشانه واکنش نامطلوب به ترکیب دارو و منیزیم باشد.
• خستگی: ضعف یا خستگی بیش از حد ممکن است نشان دهد منیزیم اثر دارو را تقویت کرده، مانند افت بیش از حد فشار خون.
• اختلالات ضربان قلب: علائمی مانند کند یا نامنظم شدن ضربان قلب می‌تواند ناشی از افزایش سطح منیزیم در خون باشد، به‌ویژه اگر داروهایی مصرف می‌کنید که روی عملکرد قلب اثر دارند.
• به‌طور کلی، اگر داروی شما طبق انتظار عمل نمی‌کند، مانند ادامه عفونت باکتریایی پس از دوره آنتی‌بیوتیک، ممکن است نشانه مصرف منیزیم خیلی نزدیک به دارو باشد. همیشه به واکنش بدن خود هنگام شروع یا تغییر برنامه مکمل یا دارویی توجه کنید.
نظر کارشناسان
منیزیم بدون شک برای سلامت کلی اهمیت دارد و در صورت مصرف صحیح، فواید زیادی ارائه می‌دهد. با این حال، درک تعاملات احتمالی آن با دیگر داروها نیز حیاتی است. اگر هر یک از داروهای فوق یا داروهای تجویزی دیگر مصرف می‌کنید، در مورد مصرف منیزیم با پزشک مشورت کنید. آن‌ها می‌توانند توصیه‌های شخصی متناسب با نیازهای سلامتی شما ارائه دهند، از جمله نکات مربوط به زمان‌بندی مصرف یا روش‌های جایگزین برای رسیدن به اهداف سلامتی.
با آگاهی و اقدام پیشگیرانه، می‌توانید هم از مزایای داروهای خود و هم از مکمل منیزیم بهره‌مند شوید و خطرات را به حداقل برسانید
