توصیه های عجیب یک متخصص تغذیه در شرایط اقتصادی کنونی/ مظهری: مردم اگر توان خرید گوشت ندارند، از غلات و حبوبات استفاده کنند/ خانواده‌ها به جای پرورش گل و گیاه در بالکن سبزیجات بکارند که ویتامین ث دارند
یک متخصص تغذیه می گوید: برخی ازغذاها مثل فست فودها هستند که بالطبع گران شده‌اند. فست فودها اگر گران باشند چون بیماری‌زا هستند مصرف نکردن آن‌ها مانعی نخواهد داشت ولی می‌بینیم هنوز ارزان‌تر و شکم پرکن هستند و رایحه اشتها برانگیزی دارد و بزرگترین صدمات را از نظر گسترش سرطان‌ها، گسترش بیماری‌های قلبی و عروقی، گسترش بیماری‌هایی که در سنین پنجاه و شصت سالگی معمول است ولی در جوانی بروز می‌کنند را به همراه می‌آورند.
به گزارش دیده بان ایران؛ دکتر سیدضیاء الدین مظهری، رییس انجمن تغذیه ایران در مورد گران شدن اقلام خوراکی و تغییر در عادات تغذیه‌ای مردم اظهار داشت: مسئله عمده این است که نه تنها در عصر حاضر با توجه به این وضعیت استثنایی که ما پیدا کردیم این وضعیت تأثیرگذار است بلکه از قدیم الایام هم هروقت هر خانواده‌ای به هر علتی تحت تأثیر محدودیت‌های اقتصادی قرار می‌گرفت اولین قربانی اهمیت و کیفیت غذاها بود. غافل از اینکه زدن از اعتبار تأمین نیازهای غذایی در بلندمدت عوارض و هزینه‌های زیادی را در سلامتی ایجاد می‌کند.
وی افزود: بنابراین در راستای مشکلاتی که ما داریم، باید تمام تلاش ما این باشد که با همین امکاناتی که در دسترس داریم، با آگاهی‌هایی که بدست می‌آوریم نیازهای زیستی خود را برای آن ریزمغذی‌ها و درشت مغذی‌هایی که بدن در جهت رشد و سلامتی و جلوگیری از پیری زودرس احتیاج داریم در اختیار بدن بگذاریم، اولین کاری که باید به این خانواده‌ها آموزش داد این است که آن چیزهای تفننی که برای لذت جویی و لذت خواهی پول کلانی به آن‌ها می‌دهیم کنار بگذاریم. از قبل مصرف این مواد به جای اینکه از ترکیبات مغذی آن‌ها بهره‌مند شویم کفه سلامتی‌مان را به طور منفی تغییر می‌دهیم و اول آن‌ها را باید حذف کنند. در مسئله گوشت اگر ما بتوانیم جایگزین‌های گوشت را در اختیار خانواده‌ها قرار بدهیم مثلا اگر بتوانند یک تخم مرغ با پانصدگرم سیب زمینی داشته باشند، این غذا حداقل نیاز پروتئین‌ها را که باید روزانه حتما در اختیار بدن قرار بگیرد تأمین می‌کند چون پروتئین علاوه بر تولید انرژی کارهای بسیار متعددی را در بدن انجام می‌دهد و از سیستم دفاعی تا ترمیم و رشد و بازسازی بدن به این مواد احتیاج دارد.
وی تصریح کرد: اینها را باید به خانواده‌ها یاد بدهیم که اگر توان خرید گوشت ندارند، در سطح پایین‌تر نیازشان را از غلات و حبوبات مختلفی که در دسترسشان است و توان خریدش را دارند تأمین کنند و این مواد را باهم تلفیق کرده و میل کنند. مسئله درشتی و گرانی میوه‌ها هم مطرح نیست حتی از سبزیجات هم می‌توان به راحتی استفاده کرد. خانواده‌ها می‌توانند به جای پرورش گل و گیاه در بالکن‌ها یا در پشت‌بام‌ها گلدان‌هایی را درجهت پرورش سبزیجاتی که تأمین کننده بسیاری از ریزمغذی ها، پتاسیم، منیزیم، اسیدفولیک، ویتامین ث و… هستند پرورش بدهند. البته همه اینها باید آموزش داده شود.
دکتر مظهری با بیان اینکه درحال حاضر سه اقدام مختلف لازم است گفت: اول اقدامات کوتاه مدت یعنی دادن بسته‌های کمکی بجای پول، برای اینکه تجربیات نشان داده که خانواده‌ها به هیچ وجه پولی را که دریافت می‌کنند خرج سلامتی‌شان نکرده‌اند. آن قدر گرفتاری‌ها و برق و آب و تلفن و اجاره و مشکلات دارند که اول آن‌ها را حساب می‌کنند بعد به سراغ سایر نیازها می‌روند. غافل از اینکه اگر غذایشان را تعدیل بکنند، سلامتی از دست می‌رود و هیچگاه این پدیده با مادیات برابری نمی‌کند و هزینه انجام شده برای تغذیه و سلامتی‌شان با توجه به صرفه‌جویی که از محل بیمارنشدن انجام می‌شود، جبران می‌شود.برای این مسئله باید برنامه ریزی کوتاه مدت، متوسط و بلند مدت داشته باشیم و با برنامه‌ریزی می‌توانیم هر فراز و فرود تغییرات سیاسی و اجتماعی را پشت سر بگذاریم تا به ساحل ایمن برسیم.
این متخصص تغذیه اظهار داشت: برخی ازغذاها مثل فست فودها هستند که بالطبع گران شده‌اند. فست فودها اگر گران باشند چون بیماری‌زا هستند مصرف نکردن آن‌ها مانعی نخواهد داشت ولی می‌بینیم هنوز ارزان‌تر و شکم پرکن هستند و رایحه اشتها برانگیزی دارد و بزرگترین صدمات را از نظر گسترش سرطان‌ها، گسترش بیماری‌های قلبی و عروقی، گسترش بیماری‌هایی که در سنین پنجاه و شصت سالگی معمول است ولی در جوانی بروز می‌کنند را به همراه می‌آورند.
وی ادامه داد: مسأله و مشکل همان گرایش به فست‌فودها است، گرایش به نوشابه‌ها و گرایش به چیپس و پفک و این چیزهاست که سرشار از مواد افزودنی، طعم دهنده و رنگ دهنده‌ها هستند. باید اینها را به جامعه گفت، باید گفت که لذت جویی یک مدت محدودی دارد، یعنی لذت آنی است و حسرت دائمی را فراخوانی می‌کند. منتهی تغذیه یک مسئله‌ای است که از آغاز حیات تا ممات مورد نیاز نوع بشر است و در هر برهه‌ای از زندگی از هزار روز اول زندگی از آغاز تا از جنینی تا جوانی، تأثیرات شگرف، پایدار و غیر قابل برگشتی را بر آینده سازان کشور تحمیل می‌کند.
